صفحه اول
تماس
تنظیمات اشتراک
خروجی RSS
من در توئیتر
من در یوتیوب
من در فیسبوک

درباره من

آخرین به روز رسانی: 17 اردیبهشت, 1393

به نام خداوند جان و خرد

آخرین ویرایش: 26 بهمن 1392

این مطلب همواره تکمیل می شود.

سلام. این که به راستی ما کیستیم، سوالی است که عمری را برای پاسخش می گذرانیم. کوتاهی و بلندی عمر ملاک اصغر و اکمل کردن پاسخ نیست، عرض آن ملاک است. از روزی که این باور را یافتم، به آنچه گذشت و آنچه مانده دیگر توجهی نداشتم و نگاه خویش را معطوف به آنچه اکنون است نمودم. بنابراین امروز من، محمد ساعتچی یزدی فرزند حاج مهدی فرزند علی‌آقا هستم. همواره از مدرسه بیزار بودم و نهایتاً سال های آخر را کمتر به مدرسه رفته و در مقطع پیش دانشگاهی غیرحضوری به تحصیل پرداختم. به خاطر مشکلات زیادی که در آخر دوران متوسطه بر خانواده ی من تحمیل شد، نتوانستم به دانشگاه بروم. اجباراً و جهت فراهم کردن پول کافی جهت ادامه تحصیل در رشته فیزیک در خارج از کشور، به فعالیت در زمینه رایانه پرداختم.

در سال 1381 اولین رایانه به منزل ما به جهت نیاز خواهر، راه یافت. اولین نرم افزاری که از آن خوشم آمد و تعجب من را برانگیخت، نرم افزار 3dsmax بود. برایم معمای بزرگی شد که چگونه با استفاده از موشواره و صفحه کلید، امکان ساخت اجسام با واقع گرایی بالاست. فراگیری آن را به شکل آزمون و خطا آغاز کردم و به صورت ناپیوسته و با پیگیری اندک، به صورت مقطعی، مختصری آموختم و کم کم تجربه ام در این زمینه افزایش یافت. در کنار این نرم افزار، به برنامه نویسی هم علاقمند شدم و آن را نیز به صورت تجربی آموختم.

در سال 1382، به صدا و سیمای مرکز یزد، جهت ساخت اولین انیمیشن سه بعدی استان دعوت به کار شدم و اولین انمیشن سه بعدی یزد را به تنهایی و با محدودیت های فراوان به اسم "الف مثل الفبا" ساختم. حدود 2 ماه برای ساخت 5 دقیقه وقت صرف شد لیکن خاطرات سات آن، با همه ی مشکلات، هنوز برایم شیرین است. بعد از آن، با مشاهده سطح سلیقه و تفکر سازمان صدا و سیما، علاقه به ادامه کار نشان ندادم و به صورت مستقل چند انیمیشن کوتاه را تا نیمه اول سال 1383 ساختم. از آن جمله انیمیشن "قنات و قنوت" بود که اسم آن به عنوان اسم استان یزد، برداشته و بهره گرفته شد.

با توجه به اینکه انیمیشن را یک کار گروهی می دانستم، و با توحه به اینکه در ایران کار گروهی مشکلات عدیده ای داشته و دارد، فعالیت خود را در این عرصه کمرنگ کرده و بیشتر به عنوانمنتقد فعالیت نمودم. وب سایت انیماتورهای ایران نیز در همین راستا مشغول  به فعالیت شد.

اولین کار معماری را با رغبتی اندک در سال 1383 قبول کردم و کم کم در این زمینه فعالیتم گسترش یافت. تا امروز که همچنان در این زمینه مشغول به فعالیت هستم. اما هرگز این فعالیت نتوانست علاقه ی من را به خود جلب نماید.

در سال 1386 بنا به ماجرایی و به جهت عدم وجود نقشه های معماری جذاب، تصمیم به شبیه سازی یک ساختمان پیچیده گرفتم که با جستجویی مختصر، با ساختمان زیبایی در شهر ناآشنای اشورین آلمان آشنا شدم و به صورت کاملاً غیر جدی مشغول به شبیه سازی آن شدم. اما این پروژه کم کم توانست محبوبیت فراوانی کسب کرده و بازتاب زیادی به همراه داشته باشد. در این کار توانستم سبک خود را که بازآفرینی با خلاقیت است نیز ابداع کرده و مورد توجه قرار دهم. در سال 1387 به عنوان یکی از شبیه سازان برگزیده جهان از سوی وب سایت foro3d معرفی شدم. در سال 1388 فعالیت های من در مجله برترین های گرافیک معماری روسیه  منتشر شد.

در سال 1387 اولین کتاب آموزشی خود را تحت عنوان Making of Schwerin در آمریکا و اروپا منتشر کردم که این کتاب توانست موفقیت قابل توجهی را به همراه داشته باشد و بسیار محبوبیت پیدا کرد. به شکی که در فروشگاه های معتبر توانست از 5 ستاره، 5 ستاره را از سوی خریداران و منتقدینش کسب نماید و هنوز با وجود گذشت 5 سال، مورد توجه قرار دارد.

تدریس و آموختن برایم بسیار لذت بخش بوده و هست. از آرزوهایم، راه اندازی یک مرکز آموزشی پیشرفته در ایران بود. در سال 1389 آموزشگاه تخصصی خود را در زمینه رایانه با تجهیزاتی پیشرفته راه اندازی کردم. این آموزشگاه توانست در مدت کوتاه فعالیت خود که کمتر از یک سال بوده، به شهرت بالایی دست پیدا کرده و به عنوان آموزشگاه برتر استان یزد معرفی شود. در سال 1389 اولین رادیوی اینترنتی آموزشگاهی کشور را راه اندازی کرده و در سال 1390 اولین مجله و تلویزیون اینترنتی آموزشگاهی کشور را راه اندازی کردم. در پایان تابستان 1390 به جهت عدم مناسب بودن بسترهای لازم برای توسعه، تصمیم به تعطیلی آموزشگاه گرفتم. زمان تعطیل کردن آموزشگاه، با وجود آنکه تمام سرمایه ی من را گرفته بود، یکی از بهترین روزهای عمرم بود! 

اکنون به عنوان طراح، شبیه ساز، برنامه نویس، نویسنده و مدرس، به صورت آزاد مشغول به فعالیت هستم.