به تصویر فوق به دقت نگاه کنید؟ چه چیزی در ذهن شما تداعی خواهد شد؟
قطعا هر بیننده ای برداشت خود را خواهد داشت اما در ادامه نظر خود را خواهم گفت. هرچند این نقد تصویر نیست بلکه تصویر، یکی از بهترین توصیفاتی است که این روزها در معماری و طراحی داخلی، بخصوص در داخل کشور، شاهد هستم و هستیم. اما قبل از تشریح دیدگاه من، مطلب را با یک سوال آغاز خواهم کرد:
آیا آنچه امروز به عنوان “طراحی داخلی” ارائه و اجرا می شود، حقیقتا طراحی است؟ حقیقتا کاری اصولی و علمی است؟
قطعا کارهای خوب همواره وجود داشته و دارند اما صحبت در خصوص اکثریت است. شرکت های معماری و طراحی داخلی که هر روز شاهد بازگشایی آن ها هستیم، تعریفی نوین از فروشندگی را ارائه می دهند. آنچه امروز به عنوان “طراحی معماری و داخلی” به عنوان یک طراحی عالی قلمداد می شود، بهره گیری حداکثری از تجهیزات و مصالح گران قیمت و کپی برداری از الگوهای اروپایی و آمریکاییست. حال آنکه موضوع طراحی داخلی، موضوعی بسیار پیچیده، ظریف و نیازمند تخصص و مطالعه است.
هرچند از دید من، طراحی داخلی به عنوان یک حرفه ی مستقل جایگاهی ندارد. به گمان من، مهندس معمار پروژه، اصلح ترین شخص برای طراحی داخلی همان پروژه ایست که خود آن را زاده است. مهندس معمار (به معنای حرفه ای کلمه)، کسی است که هر خطی از طرحش با دلیل و نظر و محاسبه ترسیم شده است. اوست که سبک و سیاق کار را می داند و بیشترین هارمونی را برای یک پیکر طرح ریزی خواهد کرد. اما اگر نگاهی صنعتی بیاندازیم، طراحی داخلی به عنوان یک تخصص میان رشته ای، میتواند مرهمی بر سلایق مصرف کننده و زمان و مُد باشد که البته تخصصی قابل احترام و همانگونه که عرض کردم، پیچیده است.
به تصویر بر میگردم، خروسی با پرهای طاووس. زیباترین تصویر از شرح معماری ها و طراحی های داخلی که امروز شاهد آن هستیم. بی هیچ توجه به مبانی نظری، زمینه، فرهنگ، اقلیم، شهر و انسان.
یک طرح معماری ارزشمند و یک طراحی داخلی شکیل، لزوما گران تمام نمی شود. لزوما نیازمند مصالح گران نیست و لزوما نباید چشم دیگران را از حدقه در بیاورد! باید انسانی و هارمونیک باشد تا بتواند انسان های آشفته از شلوغی خارج از خانه را در آغوش گرفته و انسانی آرام و خوب، تحویل دهد.
این تصویر را می توان در موضوعات فراوانی مورد بحث قرار داد اما در حیطه کاری بنده، این تصویر نقادانه ی زیبایی بود. همواره به یاد داشته باشید که کار را باید به کاردان سپرد و مسئول کاری آشفته، نه آن شخص، که متقاضی است.
